7. Alarm op het strand

(vervolg van 6. De kano in gevaar)

Het koude zeewater blijft maar naar binnen stromen. Sisoi en Gaméla storten zich op het leegscheppen van de kano, want het vuur moet niet uitgaan. Hun vader is klaar met vissen en kan nu ook helpen water hozen. Alleen wordt de scheur in de kanohuid steeds breder, er is niks tegenop gewassen. Ze roepen wanhopig naar het strand om hulp, maar de wind waait hun stemmen weg. Vader en Sisoi kunnen niet zwemmen, de stroming is ook voor Gaméla te sterk en alleen mama is ervaren genoeg om de kano dichter bij het strand te brengen.

Ineens horen ze geblaf. Hun hond, die bij de buren was achtergebleven, heeft ze ontdekt. Een hoofd komt uit de hut tevoorschijn en snel rennen een paar mannen en de stuurvrouw naar een van beide achtergebleven kano’s die ze pijlsnel in het water leggen. Isla Navarino Puerto Williams 2010

De wind en stroming zijn gunstig om snel naar de steeds dieper liggende kano van Sisoi, Gaméla en hun ouders te varen. De kinderen en vader stappen over in de kano van hun redders. Mama blijft nog even sturen, maar stapt dan ook over. Van hun kano wordt een sleep gemaakt en dan komen ze allemaal veilig aan land. Samen stoken ze het vuur wat hoger op om zich te warmen. Vader verdeelt de vers gevangen vissen over de drie families. De volgende dag zullen de mannen de kano repareren. Maar eerst gaan ze slapen en al snel zijn Sisoi en Gaméla in een droom beland over…