9. Kano gekaapt

Sisoi hoort zijn vader praten met hun buurman-voor-twee-nachten. De buurman helpt met de reparatie van de kano. De buren hebben er een lange tocht op zitten voordat ze hier kwamen. Ze komen helemaal vanaf de overzijde van het kanaal dat Beagle heet. De buurman vertelt dat ze daar bange uren hebben meegemaakt…

Aan de noordkant van het Beagle-kanaal ligt Lapataia. Ver buiten de baai van Lapataia hadden ze hun kano op het strand getrokken. “Zie je het voor je Sisoi?”, vraagt de buurman. “We lopen landinwaarts om brandhout en eten te zoeken. Dat valt niet mee. In dit barre seizoen ligt er zo enorm veel sneeuw; wel anderhalve meter. We hopen dat er op sommige plekken minder sneeuw ligt. De kans is klein, maar het is de moeite van het proberen waard. Niks. Ook daar is het landschap dik ondergesneeuwd. Geen tak die door het sneeuwdek heen steekt. Grotere stronken liggen vastgevroren aan de grond. Dieren komen we niet tegen. De guanaco’s zijn allemaal diep landinwaarts getrokken waar ze zich tussen de bosjes beschermen tegen de koude wind.”

Hij overlegt met zijn vrouw en zoon. Hier is niks te vinden. Waar gaan ze dan naartoe? Samen besluiten ze om het Beagle-kanaal over te steken en naar de zuidelijke eilanden te kanoën. Daar zou het weer iets beter moeten zijn. Ze lopen weer richting kano.

Terug op het strand lijkt het alsof ze zijn verdwaald. Ze zien de kano niet. Met hun scherpe ogen speuren ze alle drie het strand af. Vader tuurt en tuurt. Waar ligt die kano nou toch? Zijn zoon draait zich om naar zee. Hij ziet midden op het kanaal hun kano met daarin in twee grote mensen. Ze hebben hun kano… gekaapt!

Wat nu? Zonder kano komen ze nergens. En hun visgerei ligt nog aan boord. Ze gaan op hun hurken bij elkaar zitten en vragen zich van alles af. Die mensen lijken groot. Misschien zijn het de landbewoners van dit grote eiland? Maar die jagen toch met pijl en boog op dieren aan land? Wat hebben die op het water te zoeken? De tijd verstrijkt en ondertussen piekeren ze er flink op los.

Ineens zien ze de kano keren. Hij komt terug naar het strand. Ze kunnen nu duidelijk twee mannen zien. Nee, ze kennen ze niet. De vreemdelingen stappen vlak voor de kust overboord. Ze trekken de kano met zich mee uit het water. Met gebogen ruggen lopen ze het strand op. In hun handen dragen ze trossen net gevangen vis.

Buurman vertelt verder: “Ik loop in de richting van onze kano. De mannen staan er niet ver vandaan en ze zien er sterk uit. Meestal zijn de landbewoners niet zo vriendelijk.” Sisoi luistert vol bewondering naar de buurman en vraagt ongeduldig: “Wat gebeurde er toen? Het is immers uw eigen kano? Was u niet bang?” “Zeker”, zegt de buurman, “Ik kom steeds dichterbij en als ik ze op een meter of tien nader, horen ze me. Ze draaien zich om, gaan rechtop staan en kijken me met grote ogen aan…

• Wil je iets schrijven over dit verhaal? Hoe zou het verdergaan? Een tekening bij dit verhaal maken? Mail naar info@eindelozeverhalen.nl, dan plaats ik het voor je op de site.
• Je kunt ook doorgaan naar het volgende verhaal: 10. Het spookt tussen de vlammen

Klik op het kaartje om te zien waar het grote eiland (‘Isla Grande’) van Vuurland ligt met ten zuiden ervan het Beagle-kanaal.