13. Speuren naar water

De sneeuw is gesmolten. Het voorjaar komt eraan. Sisoi volgt zijn vader die een stok in zijn handen houdt. Hij lijkt ergens naar op zoek te zijn. Hij speurt met gebogen hoofd langs de randen van het strand. Soms loopt hij een paar passen landinwaarts over het gras en mos tot waar de struiken beginnen. “Nou Sisoi”, zegt zijn vader, “dit had ik niet verwacht. Het heeft veel geregend in de herfst en nu is de sneeuw weg… maar ik zie nog geen duidelijke aanwijzingen.” Ze zoeken verder. Plotseling prikt Sisoi’s vader met de stok in de kale grond tussen een paar plaggen mos, schraapt wat aarde weg en vindt… water.

Op een van zijn speurtochtjes had Sisoi van alles gevonden: een haarbal, een grote schelp, een vogelskeletje en ook botjes van een albatros die hij nu mooi als rietje kan gebruiken. Hij en zijn vader gaan op hun hurken zitten en steken een rietje in het water dat ze net hebben gevonden. Het water is heel vers en smaakt zo heerlijk zoet dat Sisoi al gorgelend en smakkend een slok in zijn mond laat rondgaan… lekker!

Dan onderbreekt zijn vaders stem zijn dromerijen: “Mama en Gaméla lusten vast ook vers drinkwater. Hoe zullen we dat meenemen?”

• Wil je iets schrijven over dit verhaal? Een tekening bij dit verhaal maken? Mail naar info@eindelozeverhalen.nl, dan plaats ik het voor je op de site.
• Je kunt ook doorgaan naar het volgende verhaal: 14. Gaméla en Sisoi hebben kiespijn